Fani Nathana Drake’a na kontynuację jego przygód musieli czekać prawie 5 lat. Ten długi czas nieznacznie umiliła kolekcja wszystkich trzech części wydana w ubiegłym roku na PlayStation 4. Odświeżone Uncharted ze świetną grafiką podsyciło jedynie apetyt i zmusiło do zastanowienia nad tym, jak wspaniale może wyglądać czwarta część serii. I rzeczywiście, Uncharted 4: Kres Złodzieja wygląda obłędnie. Coś więcej niż grafika decyduje jednak o świetności tej gry.
Kojarzycie Poznań Game Arena? A Pixel Heaven? A może imprezę Warsaw Games Week, opisywaną w zeszłym roku na blogu? To targi i wydarzenia, w których jako gracze zapewne braliście udział. Ale na Digital Dragons nie byliście, prawda?
Ostatnio wracając autobusem do domu usłyszałem charakterystyczny dźwięk przychodzącej wiadomości. Nie wiem, czy ktoś rzeczywiście miał zainstalowany legendarny komunikator na telefonie, czy to mój umysł wygenerował tę krótką melodię, aby trochę pomęczyć mnie nostalgią. Skutek był jeden – przypomniałem sobie o Gadu-Gadu i wróciła masa wspomnień.
Są takie zabawki, które chce mieć każde dziecko. Ba, są takie zabawki, które chcą mieć nawet dorośli. Przykładem mogą być figurki z Gwiezdnych Wojen, popularne już w późnych latach 70. ubiegłego wieku. Szał na galaktyczne zabawki trwa do dzisiaj i można je spotkać naprawdę wszędzie.
Irlandia jest moim drugim domem. Od ośmiu lat latam tam minimum raz w roku. Podczas pierwszej wizyty zachwyciły mnie wszechobecne sklepy z grami. Mnóstwo tytułów za grosze, sporo gadżetów i klimat, którego brakowało u rodzimych sprzedawców.
Pół roku temu założyłem bloga z zamiarem cyklicznego i częstego publikowania postów. Nie udało się. Jestem wprawdzie bardzo zadowolony z wpisów, które mogliście czytać, ale taka forma niestety nie zagrała. Trudno, trzeba wreszcie coś zmienić.
Wsiąknąłem. Od kilkudziesięciu godzin gram w Call of Duty: Black Ops 3. Oczywiście nie bez przerwy. Próbuję znaleźć czas na sen, jedzenie, ewentualnie wyjście z domu. Ograniczam te mało ważne czynności do minimum, aby w pełni oddać się długo wyczekiwanej rozgrywce.
Warsaw Games Week to pierwsze targi gier w Polsce. Impreza sama w sobie była naprawdę wspaniała, o czym pisałem tutaj. Najważniejsze na niej były jednak gry. Kilka z nich udało mi się zobaczyć, w parę zagrać osobiście, a inne produkcje po prostu „były”. W tym nietypowym wpisie skupię się na tytułach, które z jakiegoś powodu szczególnie zapadły mi w pamięć. Alfabetyczny spis gier z Warsaw Games Week czas zacząć!
Oficjalne rozwinięcie skrótu WGW brzmi wprawdzie Warsaw Games Week, ale równie dobrze mogłoby być takie, jak w tytule. Myślałem, że będę bardzo oryginalny porównując polską imprezę do największych targów gier na świecie, ale tego typu skojarzenia miała oczywiście cała branża. Z czego jednak tak naprawdę wynika ta ekscytacja?
Tytuł tego wpisu jest jak najbardziej poprawny. Nie napisał mi go kot przechodzący przypadkowo po klawiaturze. Nagłówek wziął się z mojej głowy. Głowy, w której od kilku dni z jakiegoś powodu dudni to jedno, powtarzane słowo. Pochodzi ono z motywu przewodniego gry o tym samym tytule. Armikroooooog. Ale przez jedno “o”.